uitproberen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitproberen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·pro·be·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘op bruikbaarheid testen, op de proef stellen’ voor het eerst aangetroffen in 1932
• samenstelling van  uit bw  en  proberen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitproberen	probeerde uit	uitgeprobeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

uitproberen

1. overgankelijk van tevoren proberen of het bevalt

   • Ze wilden de boot eerst uitproberen voordat ze ermee op vakantie gingen. 

   ▸ Een geuzennaam die alleen hij mocht gebruiken en die ik daarna direct uitprobeerde in gebarentaal.

   ▸ Hier was duidelijk het verschil in leeftijd te zien: jonge kerels willen alles uitproberen, hoe gevaarlijker hoe beter.

Verwante begrippen

• uittesten
• beproeven

Vertalingen

    1. van tevoren proberen of het bevalt   

Spaans: probar (es)

Gangbaarheid

• Het woord uitproberen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitproberen" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.