turken

Niet te verwarren met: Turken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  turken    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈtʏrkə(n)/

Woordafbreking

• tur·ken

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van Turk met het achtervoegsel -en; vergelijk Frans traiter de Turc à Maure "met iemand omgaan als van Turk tot Moor", omdat de Turken tijdens hun heerschappij over Noord-Afrika weinig respect toonden voor de bevolking

Werkwoord

turken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
turken	turkte	geturkt
zwak -t	volledig

1. overgankelijk plagen, mishandelen, razen, tieren, handelen als een Turk (of althans zoals er gedacht werd dat Turken zouden handelen)

   • Hij turkte zijn klasgenoten. 

Gangbaarheid

• Het woord turken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "turken" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.