toewijzing
- Geluid: toewijzing (hulp, bestand)
- IPA: / ˈtuwɛizɪŋ / (3 lettergrepen)
- toe·wij·zing
- Naamwoord van handeling van toewijzen met het achtervoegsel -ing [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | toewijzing | toewijzingen |
verkleinwoord | toewijzinkje | toewijzinkjes |
de toewijzing v
- uitsluitende toekenning
- ▸ „Kinderen hebben wettelijk het recht op te groeien met hun eigen ouders, dus wij zullen onderzoeken of dat mogelijk is.” Na drie maanden zal de Raad aan de rechter een advies uitbrengen. Dan kan of hereniging plaatsvinden, of toewijzing aan iemand in de directe omgeving, of toewijzing aan een „neutrale” voogd.[2]
- (juridisch) rechterlijke uitspraak waarbij de eiser gelijk krijgt
- ▸ Volgens de wrakingskamer is dat enkele feit onvoldoende voor toewijzing van het wrakingsverzoek.[3]
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord toewijzing staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Weblink bron Andreas Kouwenhoven e.a.“Terugkeer IS-vrouwen zet kabinet klem” (21 november 2019) op nrc.nl
- ↑ Weblink bron Steven Musch“Wrakingsverzoek afgewezen in Krimgoud-zaak” (1 november 2019) op nrc.nl