ter bevoegder plaatse

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ter bevoegder plaatse    (hulp, bestand)
• IPA: /tɛrbəˈvuɣdərˌplatsə/

Woordafbreking

• ter be·voeg·der plaat·se

Woordherkomst en -opbouw

• vaste verbinding van ter (voorzetsel), bevoegder (bijvoeglijk naamwoord) en plaats (zelfstandig naamwoord) met de uitgang -er van de datief

Bijwoord

ter bevoegder plaatse

1. (verouderd) door of bij de instantie die erover gaat
2. (verouderd) op het geschikte punt (in een tekst)

Synoniemen

• ter bevoegde plaatse (minder archaïsch)

Verwante begrippen

• te bevoegder plaatse (onbepaalde vorm)

Opmerkingen

• Het woord "ter" is een samentrekking van het voorzetsel "te" en "der", de datief van het lidwoord de. De naamwoorden die bij het voorzetsel "te" horen, stonden vroeger in de datief, met de uitgang -e voor "plaats" en de uitgang -er voor "bevoegd" (niet te verwarren met de vergrotende trap). In een minder archaïsche vorm krijgt het bijvoeglijk naamwoord "bevoegd" niet meer de specifieke uitgang "-er", maar de gewone verbogen vorm op -e. Als de zinsnede is afgeleid van "bevoegde plaats", zonder bepaald lidwoord, is de vorm met "te" juist: daarmee wordt dan aangegeven dat er niet naar een bepaalde instantie of plaats wordt verwezen.

Gangbaarheid

• Het woord ter bevoegder plaatse staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.