ter bevoegde plaatse

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ter be·voeg·de plaat·se
Woordherkomst en -opbouw

Bijwoord

ter bevoegde plaatse

  1. (verouderd) door of bij de instantie die erover gaat
  2. (verouderd) op het geschikte punt (in een tekst)
Synoniemen
Verwante begrippen
Opmerkingen
  • Het woord "ter" is een samentrekking van het voorzetsel "te" en "der", de datief van het lidwoord de. De naamwoorden die bij het voorzetsel "te" horen, stonden vroeger in de datief. In de meer archaïsche vorm wordt daarom ook het bijvoeglijk naamwoord "bevoegd" verbogen. Als de zinsnede is afgeleid van "bevoegde plaats", zonder bepaald lidwoord, is de vorm met "te" juist: daarmee wordt dan aangegeven dat er niet naar een bepaalde instantie of plaats wordt verwezen.

Gangbaarheid

Verwijzingen