suspect
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- sus·pect
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verdacht’ voor het eerst aangetroffen in 1480 [1]
- van het Frans [2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | suspect | suspecter | suspectst |
| verbogen | suspecte | suspectere | suspectste |
| partitief | suspects | suspecters | - |
Bijvoeglijk naamwoord
suspect [3]
Gangbaarheid
- Het woord suspect staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "suspect" herkend door:
| 89 % | van de Nederlanders; |
| 84 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "suspect" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ suspect op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Engels
Uitspraak
- IPA: /ˈsʌspɛkt/
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to suspect |
| he/she/it | suspects |
| verleden tijd | suspected |
| voltooid deelwoord |
suspected |
| onvoltooid deelwoord |
suspecting |
| gebiedende wijs | suspect |
Werkwoord
suspect
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| suspect | suspects |
Zelfstandig naamwoord
suspect