sunnudagr
- sun·nu·dagr
- Afkomstig van het Protogermaanse zelfstandige naamwoord *sunnōniz dagaz
- Samenstelling van de Oudnoordse zelfstandige naamwoorden sunna (= zon) en dagr (= dag)
m (a) | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | sunnudagr | sunnudagar | ||
genitief | sunnudags | sunnudaga | ||
datief | sunnudagi | sunnudagum | ||
accusatief | sunnudag | sunnudaga |