subjectiviteit
- sub·jec·ti·vi·teit
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘het subjectief zijn’ voor het eerst aangetroffen in 1871 [1]
- afgeleid van subjectief met het achtervoegsel -iteit [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | subjectiviteit | subjectiviteiten |
| verkleinwoord | - | - |
de subjectiviteit v
- het subjectief zijn, beschouwing vanuit persoonlijke opvatting
1.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord subjectiviteit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.