• stubb·mark
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   stubbmark     m: stubbmarken
v: stubbmarka  
  stubbmarker     stubbmarkene  
genitief   stubbmarks     m: stubbmarkens
v: stubbmarkas  
  stubbmarkers     stubbmarkenes  

stubbmark, m / v

  1. (landbouw) stoppelveld
  2. (bosbouw) ontboste grond vol met boomstronken


  • stubb·mark
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   stubbmark     stubbmarka     stubbmarker     stubbmarkene  

stubbmark, v

  1. (landbouw) stoppelveld
  2. (bosbouw) ontboste grond vol met boomstronken