• stads·rand
enkelvoud meervoud
naamwoord stadsrand stadsranden
verkleinwoord - -

de stadsrandm

  1. zone rondom een grote plaats waar dichter bebouwd gebied overgaat in landelijk gebied
    • Plaats van handeling: een flatgebouw uit 1920, acht verdiepingen hoog, ooit gebouwd aan de stadsrand, maar inmiddels opgeslokt door de zich steeds verder uitbreidende stad. [1]
97 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[2]