spoorkaartje
- spoor·kaart·je
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | spoorkaartje | spoorkaartjes |
| verkleinwoord |
het spoorkaartje o
- (spoorwegen) een vervoerbewijs voor het reizen met de trein dat aangeeft dat men voor de treinreis (en in sommige gevallen voor een specifieke stoel) betaald heeft
- ▸ Als Levin het nu maar had kunnen begrijpen, zoals hij begreep dat men het loket waar men een spoorkaartje moet kopen alleen kan bereiken door kalm in de rij te gaan staan, dan zou hij zich niet gegriefd hebben gevoeld en zich niet geërgerd hebben, maar niemand kon hem uitleggen waarom de moeilijkheden bestonden, die hij bij het behartigen van zijn zaken ondervond.[2]
- ▸ De fans van de Amsterdamse club reizen met de combiregeling, waarbij toegangsbewijs en spoorkaartje samengaan. NS zet in principe negen treinen in en moet nog kijken of het logisitiek allemaal te behappen is. Eerder vervoerde de NS 16.000 voetbalsupporters met speciale treinen naar een bekerfinale, maar toen ging het om de aanhangers van twee clubs die niet uit de stad kwamen, waar de finale werd gespeeld.[3]
1. een vervoerbewijs voor het reizen met de trein...
- Het woord spoorkaartje staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ “Anna Karenina”
(1877), G.A. van Oorschot , ISBN 9789028276062
- ↑
Weblink bron “NS brengt Ajax-fans in een keer naar Kuip” (31 maart 2010), Het Parool
