sordino
- sor·di·no
- van Italiaans sordino, in de betekenis van ‘demper op muziekinstrument’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1847 [1] [2] [3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | sordino | sordino's |
verkleinwoord | - | - |
de sordino m
- (muziek) geluiddemper op muziekinstrumenten, zoals in de beker van een blaasinstrument of op de kam van een strijkinstrument
- ▸ In ‘...à l’âme de marcher sur ses pieds de soie...’ (2004), op tekst van Darwish, kwamen ook prachtige momenten voorbij, bijvoorbeeld een sensuele dialoog tussen een met sordino gedempte cello en een baryton, een oud strijkinstrument met een zeer fragiele klank.[4]
1.
- Het woord sordino staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sordino" herkend door:
15 % | van de Nederlanders; |
16 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ "sordino" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ sordino op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Weblink bron Jochem Valkenburg“Bij Huber klinkt alles in harmonie” (17 juni 2010) op nrc.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be