smerte
- smer·te
- Afkomstig uit het Nederduits.
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
smerte |
smerter |
smertet smerta |
smertet smerta |
Klasse 1 zwak |
smerte
- onovergankelijk pijn doen
- «Det smertet i foten.»
- Het deed pijn in de voet.
- «Det smertet i foten.»
- onovergankelijk, (figuurlijk) spijten
- «Det smerter meg å høre om din ulykke.»
- Het spijt me over je ongeluk te horen.
- «Det smerter meg å høre om din ulykke.»
smerte m
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | smerte | smerten | smerter | smertene |
genitief | smertes | smertens | smerters | smertenes |
- menstruasjonssmerte, ryggsmerte, smertelindring, smertegrense, smerteskrik, smertetablette
- smertefri, smerteful, smertelig, smertestillende
- smer·te
- Afkomstig uit het Nederduits.
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
smerte |
smertar |
smerta |
smerta |
Klasse 1 zwak |
smerte
- onovergankelijk pijn doen
- onovergankelijk, (figuurlijk) spijten
- [1] verkje
smerte v
v | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | smerte | smerta | smerter | smertene |
genitief |
bijvormen | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | smerta | smertor | smertone | |
genitief |