• skjønn
  • Bijvoeglijk naamwoord: afkomstig van het Oudnoorse woord schone
  • Zelvstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoorse woord skyn
Naar frequentie 4086
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud skjønn skjønnere skjønnest
o enkelvoud skjønt
meervoud skjønne
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
skjønne skjønnere skjønneste

skjønn

  1. beeldig, mooi, schoon
  2. kansrijk, veelbelovend
  • [1]: skjønne farger
mooie kleuren
  • [1]: skjønne former
mooie vormen
  • [2]: en skjønn vin
een heerlijke wijn
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   skjønn     skjønnet     skjønn     skjønna
skjønnene  
genitief   skjønns     skjønnets     skjønns     skjønnas
skjønnenes  

skjønn, o

  1. inzicht, mening, oordeel, verstand
  2. beoordeling, goedvinden, schatting
  • [1]: ikke ha skjønn på forretninger
geen versstand hebben van het bedrijfsleven
  • [1]: bruke skjønn
je verstand gebruiken


  • skjønn
  • Bijvoeglijk naamwoord: afkomstig van het Oudnoorse woord schone
  • Zelvstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoorse woord skyn
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud skjønn skjønnare skjønnast
o enkelvoud skjønt
meervoud skjønne
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
skjønne skjønnare skjønnaste

skjønn

  1. mooi, schoon
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   skjønn     skjønnet     skjønn     skjønna  

skjønn, o

  1. inzicht, mening, oordeel
  2. beoordeling, goedvinden, schatting