Skógur
Woud
  • skó·gur
  • Afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord skógr
Naar frequentie 17987
Klasse m4
sterk
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   skógur     skógurinn     skógar     skógarnir  
genitief   skógar     skógarins     skóga     skóganna  
datief   skógi     skóginum     skógum     skógunum  
accusatief   skóg     skóginn     skóga     skógana  

skógur, m

  1. (bosbouw) bos, woud
    «Skógur var og er eyddur.»
    Het bos was en wordt vernietigd.
een klein bos
  • blandaður skógur
gemengd bos
  • skógur, notaður sem náttúrulegur kirkjugarður
natuurbegraafplaats
  • Zie Wikipedia voor meer informatie. (in het IJslands)