sergeant
- ser·geant
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onderofficier’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1611 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | sergeant | sergeants sergeanten |
verkleinwoord | sergeantje | sergeantjes |
de sergeant m
- (beroep) (militair) een rang onder de onderofficieren
- ▸ Hij was gekleed in een uniform met de aanduidingen van de SOE en de rang van sergeant, gedoucht en geschoren toen hij op de afrondende afspraak verscheen met kolonel Grumpy, zoals iedereen de chef noemde, en zijn twee assistenten.[2]
1. een rang onder de onderofficieren
- Het woord sergeant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sergeant" herkend door:
97 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "sergeant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“Blauwe ster” (2016), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044628265
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- Geluid: sergeant (VS) (hulp, bestand)
- IPA: /ˈsɑːdʒənt/
- ser·geant
enkelvoud | meervoud |
---|---|
sergeant | sergeants |
sergeant m