separatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  separatief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• se·pa·ra·tief

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van separatie met het achtervoegsel -ief

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	separatief	separatieven
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de separatief m

1. (taalkunde) een naamval die een af- of herkomst uitdrukt

   • Het Baskisch kent een separatief. 

Vertalingen

    1. een naamval die een af- of herkomst uitdrukt   

Engels: separative (en)

	stellend
onverbogen	separatief
verbogen	separatieve

Bijvoeglijk naamwoord

separatief

1. op afscheiding gericht, afscheiding teweegbrengend

   • Maar dit wekt zo niet, geloof werkt eerder separatief in plaats van collectief. 

2. (wiskunde) een eigenschap van sommige semigroepen

   • Wij zeggen dat een commutatieve semigroep S separatief is als S voldoet aan volgende eigenschap: als a, b 2 S zodat ab is gelijk a2 is gelijk b2 dan a is gelijk b. 

Gangbaarheid

• Het woord 'separatief' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.