scorbuut

Nederlands

bloedend tandvlees door scorbuut

Uitspraak

• Geluid:  scorbuut    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• scor·buut

Woordherkomst en -opbouw

• Geleerde ontlening uit Frans scorbut, ontleend aan middeleeuws Latijn scorbūtus (1541), waarschijnlijk ontleend aan Nederduitse of Nederlandse volksetymologisch vervormde bijvormen zoals Gronings schoerbot (1592; waaruit Fries skuorbot) en Noord-Brabants scheurbot, op grond van de sterke pijnen in de botten.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	scorbuut	scorbuten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

scorbuut m/o

1. (medisch) (vaktaal) ziekte die vroeger veel voorkwam bij zeevarenden, veroorzaakt door een ernstig en langdurig tekort aan vitamine C (ascorbinezuur), zich o.a. kenmerkend door bloedend gezwollen tandvlees, blauwe vlekken, bloeding van huid en slijmvliezen en extreme zwakte

Synoniemen

• scheurbuik, scorbutus, blauwschuit

Vertalingen

    1. ziekte ten gevolge van ascorbinezuurdeficiëntie   

Engels: scorbutus (en)

Gangbaarheid

• Het woord scorbuut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "scorbuut" herkend door:

14 %	van de Nederlanders;
21 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.