rugwind

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rugwind    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• rug·wind

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  rug zn  en  wind zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rugwind	rugwinden
verkleinwoord	rugwindje	rugwindjes

Zelfstandig naamwoord

de rugwind m

1. wind die van achteren komt en dus tegen de rug waait

   • Bolt dook dit jaar op de 100 meter pas één keer onder de 10 seconden, ruim een week geleden in Monaco (9,95). Hij was daarmee 0,13 seconde langzamer dan de snelste man van dit jaar, de Amerikaan Christian Coleman (9,82). Andre de Grasse uit Canada klokte dit seizoen een toptijd van 9,69, maar hij deed dat in Stockholm met teveel rugwind.  

2. (figuurlijk) iets wat een proces stimuleert

   • Of die geldpersen van de centrale banken: op het moment dat die stoppen met draaien, valt de rugwind voor de beurzen weg. Niemand weet hoe het grootste experiment uit de monetaire geschiedenis precies zal aflopen. ‘Hoe snel zullen we terugkeren naar de normaliteit?’, vraagt De Leus zich af. ‘De Fed en de ECB staan voor een moeilijke evenwichtsoefening. De markten zijn verslaafd aan liquiditeiten. Als de centrale banken opeens op de rem gaan staan, dan wordt een verdere stijging van de beurzen moeilijk houdbaar.’  

Synoniemen

• meewind

Antoniemen

• tegenwind

Vertalingen

    1. wind die van achteren komt en dus tegen de rug waait   

Engels: tailwind (en)

Gangbaarheid

• Het woord rugwind staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rugwind" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.