regulier

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  regulier    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·gu·lier

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘geregeld’ voor het eerst aangetroffen in 1669
• van het Franse régulier

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	regulier	regulieren
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de regulier m

1. ordesgeestelijke, kloosterling

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	regulier	regulierder	regulierst
verbogen	reguliere	regulierdere	regulierste
partitief	reguliers	regulierders	-

Bijvoeglijk naamwoord

regulier

1. geregeld, regelmatig
2. volgens een kloosterregel levend, tot een religieuze orde behorend

Antoniemen

• [1] singulier

Vertalingen

    1.   

Frans: régulier (fr)

Spaans: regular (es)

Gangbaarheid

• Het woord regulier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "regulier" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.