regicidium
- IPA: (klassiek) /ˌreːgɪˈkiːdɪʲʊ(m)/
- Samenstelling van rex (gen. regis; « koning ») met het achtervoegsel -cidium (dat afgeleid is van caedere; « doden »). Deze term is Neolatijns, d.w.z. hij kwam niet voor in het klassieke of middeleeuwse Latijn.
rēgĭcīdĭum o
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | rēgĭcīdĭum | rēgĭcīdĭa |
genitief | rēgĭcīdĭī | rēgĭcīdĭōrum |
datief | rēgĭcīdĭō | rēgĭcīdĭīs |
accusatief | rēgĭcīdĭum | rēgĭcīdĭa |
vocatief | rēgĭcīdĭum | rēgĭcīdĭa |
ablatief | rēgĭcīdĭō | rēgĭcīdĭīs |