refo

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  refo    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈrefo / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• re·fo

Woordherkomst en -opbouw

• (verkorting) van  gereformeerde zn , in de jaren 80 van de 20e eeuw vermoedelijk onder invloed van woorden die met het achtervoegsel -o zijn gevormd, als (pejoratief) in (jongerentaal) ontstaan, maar later als een soort geuzennaam aanvaard

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	refo	refo's
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de refo m

1. (religie) lid van de orthodoxe zuil van de gereformeerde kerk

   ▸ Vooralsnog ontspringen orthodoxe christenen de dans. Ondanks de secularisatie vormen ze vitale kerkelijke gemeenten, zo blijkt uit het KRO-NCRV-rapport ”God in Nederland”. De RD-enquête over nieuwe refo’s toont eveneens een levendig beeld. Ze vormen echter wel de dinosaurussen van de moderne cultuur.

   ▸ De refo’s vinden dat de evangelische beweging een oppervlakkig geloof predikt: kies maar voor Jezus – dat is de refo te makkelijk.

Afgeleide begrippen

• refocafé, refozuil, refoschool, refostrook, refobolwerk, refocultuur, refojongere, refoscholier

Gangbaarheid

• Het woord refo staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.