rectificeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rectificeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• rec·ti·fi·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘rechtzetten’ voor het eerst aangetroffen in 1553
• afgeleid van het Franse rectifier (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
rectificeren	rectificeerde	gerectificeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

rectificeren

1. overgankelijk een gemaakte fout verbeteren

   • De krant rectificeerde de volgende dag de storende fout. 

Verwante begrippen

• bijstellen, rechtzetten

Afgeleide begrippen

• rectificatie

Vertalingen

    1.   

Engels: rectify (en) Frans: rectifier (fr)

Spaans: rectificar (es)

Gangbaarheid

• Het woord rectificeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rectificeren" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.