recidiveren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  recidiveren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌresidiˈverə(n) / (5 lettergrepen)

Woordafbreking

• re·ci·di·ve·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afleiding van recidief

Werkwoord

recidiveren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
recidiveren	recidiveerde	gerecidiveerd
zwak -d	volledig

1. nog een keer een strafbaar feit plegen na al één of meer keren te zijn veroordeeld

   • Uit onderzoek is allang gebleken dat kortgestraften vaak dezelfde problemen hebben als mensen die langer moeten zitten: geen huis, geen uitkering, geen ID-bewijs. Het zijn vaak de verwarden, werklozen, mensen met diepe schulden. En ze recidiveren even vaak als langgestraften.  
   • En wanneer ze dat wel doen, is dat niet leidend bij het advies wat ze geven aan de rechter. Dettmeijer: "Gedragsdeskundigen en reclasseringswerkers kunnen niet voorspellen of iemand zal recidiveren. Niemand kan immers in de toekomst kijken. Daarom is het gebruiken van een wetenschappelijke methode zo belangrijk."  
   • Hurst haalt onderzoek aan waarin wordt aangetoond dat dierenmishandelaars vaak recidiveren en noemt de lichte straf dan ook een "rechterlijke dwaling".  

2. weer ziek worden na genezen verklaard te zijn

Synoniemen

• [1] hervallen, terugvallen, herhalen

Vertalingen

    1.   

Engels: recur (en)

Gangbaarheid

• Het woord recidiveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "recidiveren" herkend door:

85 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.