• ras·sen·the·o·rie
enkelvoud meervoud
naamwoord rassentheorie rassentheorieën
verkleinwoord - -

de rassentheoriev

  1. (maatschappij) samenhangende gedachten waarin mensen door afstamming kunnen worden ingedeeld in grote groepen met verschillende uiterlijke kenmerken ("ras") en waarin die indeling van belang is voor de manier waarop mensen samenleven
     Onlangs nog kondigde de gemeente Amsterdam aan ‘witte privilege’-trainingen voor ambtenaren in te gaan voeren. Dit alles is onderdeel van een nieuwe ideologische stroming, één met een academische basis in de zogeheten ‘kritische rassentheorie’. Deze discipline, van die racistische grondstructuur dus, is niet onomstreden.[1]
     Angela Saini, gerenommeerd wetenschapsjournaliste voor de BBC, schreef het boek Superieur, een nauwgezette afrekening met de ‘terugkeer van de rassentheorie’. Saini beschrijft hoe vanaf de negentiende eeuw steeds weer opnieuw geprobeerd werd racisme wetenschappelijk te „onderbouwen”.[2]
     Dichter en essayist Ferdinand Vercnocke (1906-1989) was het literaire boegbeeld van het nationaal-socialisme in Vlaanderen. Zo pleitte hij voor volksverbonden kunst en uitte hij zijn bewondering voor de Germaanse rassentheorie.[3]
     Door de rassentheorieën van de nazi's raakten begrippen als 'stam' en 'archetype' in de loop van de twintigste eeuw beladen, maar in 1911 waren zij nog onschuldig.[4]
  1.   Weblink bron
    Diederik Boomsma & Eric C. Hendriks-Kim
    “Racisme is geen grote demonische macht” (20 november 2020) op nrc.nl  
  2.   Weblink bron
    Bas Heijne
    “‘Er zijn veel mensen die racisme salonfähig proberen te maken’” (14 februari 2020) op nrc.nl  
  3.   Weblink bron
    Stefan Nieuwenhuis
    “Zoektocht naar verleden adembenemend in beeld gebracht” (26 maart 2020) op nrc.nl  
  4.   Weblink bron
    Max van Rooy
    “De Duitse mensheid bestaat uit zeven groepen en 600 typen” (23 juli 1996) op nrc.nl