pudor

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

• van pudere (zich schamen)

Zelfstandig naamwoord

pudor m

1. schaamte
2. eergevoel, fatsoen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	pudor	pudōrēs
genitief	pudōris	pudōrium
datief	pudōrī	pudōribus
accusatief	pudōrem	pudōrēs
vocatief	pudor	pudōrēs
ablatief	pudōre	pudōribus