perfectief
- Geluid: perfectief (hulp, bestand)
- per·fec·tief
- Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘een voltooiing uitdrukkend’ voor het eerst aangetroffen in 1928 [1]
- afgeleid van perfectie met het achtervoegsel -ief [2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | perfectief | perfectiever | perfectiefst |
| verbogen | perfectieve | perfectievere | perfectiefste |
| partitief | perfectiefs | perfectievers | - |
perfectief
- (taalkunde) een voltooide handeling uitdrukkend
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord perfectief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.