oponovat

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /ɔpɔnɔvat/

Woordafbreking

• opo·no·vat

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse oppono met het achtervoegsel -ovat

Werkwoord

oponovat imperfectief  

1. zich kanten tegen, tegenwerpingen maken
2. opponeren; kritische vragen stellen over een proefschrift tijdens de promotieplechtigheid

Vervoeging

		enkelvoud	meervoud
eerste persoon		oponuji (oponuju)	oponujeme
tweede persoon	informeel	oponuješ	oponujete
	formeel	oponujete
derde persoon		oponuje	oponují (oponujou)

Schrijfwijzen

• Oude schrijfwijze: oponovati imperfectief

Afgeleide begrippen

• oponování o

Verwante begrippen

oponent mbezield oponentka v oponentní

oponentský oponentura v opozice v

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)