• on·der·kant
enkelvoud meervoud
naamwoord onderkant onderkanten
verkleinwoord onderkantje onderkantjes

de onderkantm

  1. de naar beneden gerichte zijde, de bodem
    • De onderkant was zwart geschilderd. 
100 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[1]
  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be


onderkant

  1. beneden, onder
    «Die oewer van die Dooie See is sowat 400 m onderkant seevlak.»
    De oever van de Dode Zee ligt zo'n 400 m beneden de zeespiegel.
enkelvoud meervoud
naamwoord onderkant onderkante

onderkant

  1. onderkant
    «Die corpus spongiosum lê aan die onderkant
    Het corpus spongiosum ligt aan de onderkant.