mynta
- myn·ta
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
supinum |
mynta |
myntade |
myntat |
zwakke vervoeging |
volledig |
mynta
- aanmunten, munten, munten slaan
- (figuurlijk) creëren (bijv. een nieuw woord of een nieuwe uitdrukking)
- [1]: prägla
myntas | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | mynta | myntan | myntor | myntorna |
genitief | myntas | myntans | myntors | myntornas |
mynta
- (plantkunde) Mentha , het taxonomische geslacht munt
- (plantkunde) een plant uit het taxonomische geslacht munt
- (kruid), (medisch) munt
- [1-2]: växt
|
|
- [1]: kattmynta Nepeta cataria