mutto

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ˈmu:.to:/

Woordherkomst en -opbouw

• Herkomst onduidelijk, verwant aan Oudiers moth “penis”. Mogelijk is de Latijnse term (met een variant muto), eerder een leenwoord uit een Keltische taal, dan een erfwoord uit het Indo-Europees (uit een gepostuleerde oervorm *mHu-tó- “de sterke” ).

Zelfstandig naamwoord

mūttō m

1. (anatomie) penis

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	mūtto	mūttōnēs
genitief	mūttōnis	mūttōnum
datief	mūttōnī	mūttōnibus
accusatief	mūttōnem	mūttōnēs
vocatief	mūtto	mūttōnēs
ablatief	mūttōne	mūttōnibus