mono-

Nederlands

Huidig bestand
46

Uitspraak

• Geluid:  mono-    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈmono/

Woordafbreking

• mo·no-

Woordherkomst en -opbouw

• Van het Griekse μονος (monos) dat één en alleen betekent

Voorvoegsel

mono-

1. uit één onderdeel bestaand of op één persoon of zaak betrekking hebbend
2. betrekking hebbend op registratie op één spoor of reproductie via één kanaal

Antoniemen

• multi-

Verwante begrippen

• uni-, bi-, di-, tri-, tetra-, penta-, hexa-, hepta-, octa-, nona-, deca-, undeca-, dodeca-

Hyponiemen

   

monarch mono-energisme mono-etnisch monoamine monoapparatuur monocarpisch monocausaal monocausaliteit monochloride monochord monochromasie monochromatisme monoclien monocotyl monocraat monocrate monoculturalisme monocultureel monocyclisch monocyt monodiplopie monodirectioneel monodisciplinair monofasig monofille monofobie monofosfide monoftalmie monoftongeren monofunctioneel monofyl monofyletisch monofysiet monogeluid monogenesis monoglot monogrammeren monohybride monoklonaal monokristal monolatrie monolaurine monolinguaal monolithisch monologisch monologue monometallisme monometallist monometalliste monometer monomineraal monomode monomodus monomoleculair monomorf mononucleair monopedie monoplaan monoplaat monoplegie monoploïde monopolisme monopoloïde monopsychiet monopsychisme monorchisme monosacharide monoski monoskiën monospermie monosyllabe monotennis monotheleet monothelete monothematisch monotropie monotypie monouitzending monovin monovolume

Gangbaarheid

• Het woord 'mono-' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.