Maandagavond 24 september ontwaakte onze oudste dochter uit de vijf dagen durende coma.Het spannendste moment voor ons sinds de dag van het ongeluk. Ons meiske bleek redelijk helder en goed aanspreekbaar. [1]
Ze heeft inmiddels nog geen contact gehad met haar familie. "Mijn moeder zit nu in Vietnam en ik durf haar eigenlijk niet te bellen omdat ik denk dat ze onmiddellijk op een vliegtuig springt en hierheen komt. Ik heb wel even gedacht dat het een zaak op leven en dood was, want ik zat daar dan en ik ben maar een gewoon meiske uit Brussel." [2]
Toch is ze een groot deel van de dag een tevreden meiske dat met een grote open blik om zich heenkijkt. Het pijnlijkste moment is de wondverzorging en het vervangen van het verband, een dagelijkse taak waar haar ouders Wendy van Teeffelen en Stan Bons (beide 32) telkens een tot anderhalf uur mee bezig zijn. "Het doet ons pijn om haar pijn te doen. Maar het móet gebeuren", zegt zij. [3]
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
