møte

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈmøːtə /

Woordafbreking

• mø·te

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord mót.

Naar frequentie	436

vervoeging
onbepaalde wijs	møte
tegenwoordige tijd	møter
verleden tijd	møtte
voltooid deelwoord	møtt
onvoltooid deelwoord	møtende
lijdende vorm	møtes
gebiedende wijs	møt
vervoegingsklasse	Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

møte

1. overgankelijk tegenkomen en voorbijgaan, tegen het lijf lopen

   «Jeg møtte henne utenfor butikken.»

   Ik kwam haar tegen buiten de winkel.

2. overgankelijk ontmoeten
3. onovergankelijk bijeenkomen, opduiken

Synoniemen

• [2]: treffe
• [2]: støte på

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	møte	møtet	møter	møtene møta
genitief	møtes	møtets	møters	møtenes møtas

Zelfstandig naamwoord

møte, o

1. ontmoeting, treffen

   «Europeerens møte med fremmede kulturer.»

   Europa's ontmoeting met vreemde culturen.

2. vergadering, bijeenkomst

   «Sjefen sitter i (et) møte.»

   De baas zit in een vergadering.

Synoniemen

• konferanse
• sammenkomst

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈmøːtə /

Woordafbreking

• mø·te

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse mót.

vervoeging
onbepaalde wijs	møte møta
tegenwoordige tijd	møter
verleden tijd	møtte
voltooid deelwoord	møtt
onvoltooid deelwoord	møtande
lijdende vorm	møtast
gebiedende wijs	møt
vervoegingsklasse	Klasse 2 zwak
opmerking

Werkwoord

møte

1. overgankelijk tegenkomen en voorbijgaan, tegen het lijf lopen
2. overgankelijk ontmoeten
3. onovergankelijk bijeenkomen, opduiken

Verwante begrippen

• [1]: treffe
• [1]: støyte på

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	møte	møtet	møte	møta
genitief

Zelfstandig naamwoord

møte, o

1. ontmoeting, treffen
2. vergadering, bijeenkomst

Synoniemen

• konferanse