luitenant-kolonel

 
teken van luitenant-kolonel bij de mariniers
  • lui·te·nant-ko·lo·nel
enkelvoud meervoud
naamwoord luitenant-kolonel luitenant-kolonels
verkleinwoord

de luitenant-kolonelm

  1. hoge militaire rang bij de landmacht, mariniers en de luchtmacht; de plaatsvervanger van de kolonel
    • De aanklager riep de afgelopen dagen echter het beeld op van een wrede militaire leider, onder andere verantwoordelijk voor „het systematisch afslachten” van zeven- tot achtduizend moslimmannen en jongens, sommigen niet ouder dan twaalf jaar, in Srebrenica. Die plek was in de zomer van 1995 door de Verenigde Naties aangewezen als ‘veilig gebied’. De Nederlandse VN-eenheid Dutchbat, onder leiding van luitenant-kolonel Thom Karremans, moest zorgen voor de veiligheid, maar werd door Mladic weggestuurd.[2] 
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. NRC Wim Brummelman 8 december 2016