luitenant
- lui·te·nant
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘officier van lagere orde’ voor het eerst aangetroffen in 1576 [1]
- [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | luitenant | luitenanten luitenants |
verkleinwoord | luitenantje | luitenantjes |
de luitenant m
- (militair) officiersrang in het leger
- De militair werd gepromoveerd tot luitenant.
- kapitein-luitenant-ter-zee, luitenant-adjudant, luitenant-admiraal, luitenant-generaal, luitenant-kolonel, luitenant-ter-zee, luitenantschap
1. rang in het leger
- Het woord luitenant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "luitenant" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "luitenant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ luitenant op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be