locomotief

Nederlands

Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘treintrekker’ voor het eerst aangetroffen in 1847 ^[1]
Van Latijn motivus (bewegend) met het voorvoegsel loco- ^[2]

de locomotief v / m

(spoorwegen), (verkeer) een zwaar railvoertuig dat bedoeld is om treinen te trekken
- De locomotief moet nog aangekoppeld worden.

1.

Het woord locomotief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	locomotief	locomotieven
verkleinwoord	locomotiefje	locomotiefjes