• kwan·tum·me·cha·ni·ca
enkelvoud meervoud
naamwoord kwantummechanica
verkleinwoord

de kwantummechanicav

  1. (natuurkunde) studie en beschrijving van het gedrag van de kleinste deeltjes
     Einstein (1879-1955) kwam in de loop der jaren in wetenschappelijk opzicht steeds meer alleen te staan. Nadat hij in 1915 zijn relativiteitstheorie aan de wereld had geopenbaard, raakte hij verwikkeld in felle discussies met een ander genie, de Deense fysicus Niels Bohr (1885-1962). Samen met een aantal jonge collega’s gaf deze de kwantummechanica vorm, de theorie die het gedrag van subatomaire deeltjes beschrijft.[1]
  1.   Weblink bron “Einsteins angst om te blunderen” (14 april 2017) op nrc.nl