kluiven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kluiven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• klui·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘met de tanden vlees van bot halen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1451

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kluiven	kloof (kluifde) /’klʌʏ.və(n)/	gekloven (gekluifd) /klof/
klasse 2	volledig

Werkwoord

kluiven

1. inergatief een bot in handen houden en er vlees van afhappen

   • Toen het eten op tafel stond, begon hij meteen aan het bot te kluiven. 

Hyponiemen

• afkluiven, kopkluiven, nakluiven, opkluiven

Afgeleide begrippen

• kluiffok, kluifhout, kluivenduiker, kluiver

Vertalingen

    1. een bot in handen houden en er vlees van afhappen   

Duits: nagen an (de) (+ 3e naamval), kauen an (de) (+ 3e naamval) Engels: gnaw (en)

Frans: ronger (fr) Spaans: roer (es)

Zelfstandig naamwoord

de kluiven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kluif

Gangbaarheid

• Het woord kluiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kluiven" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.