kasus

Indonesisch

Woordafbreking

• ka·sus

Woordherkomst en -opbouw

• van het Nederlands casus

Zelfstandig naamwoord

kasus

1. casus, geval, zaak, kwestie
2. (taalkunde) naamval
3. (taalkunde) dieptecasus (in de casusgrammatica)

Synoniemen

• [1] perkara

Zweeds

Zelfstandig naamwoord

kasus o

1. naamval

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	kasus	kasuset	kasus	kasusen
genitief	kasus	kasusets	kasus	kasusens