• kan·tor

kantor

  1. kantoor


  • kan·tor
Naar frequentie 39652
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kantor     kantoren     kantorer     kantorene  
genitief   kantors     kantorens     kantorers     kantorenes  

kantor, m

  1. (beroep), (muziek), (religie) cantor


  • kan·tor
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kantor     kantoren     kantorar     kantorane  

kantor, m

  1. (beroep), (muziek), (religie) cantor


kantor, o

  1. (beroep), (muziek), (religie) cantor