cantare
cantare
- IPA: /ˈkan.taːrɛ/
- can·ta·re
- frequentatief van canere
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
cantāre | cantō | cantāvī | cantātum |
eerste vervoeging | volledig |
cantāre
- actief infinitief praesens van cantāre
- passief imperatief praesens enkelvoud van cantāre
- word gezongen!
vervoeging van |
---|
cantar |
cantare