• ju·li·aans
  • [1] eponiem van Latijn iulianus "van of betrekking hebbend op Julius", op te vatten als afgeleid met het achtervoegsel -iaans van  Julius en  geschreven met een kleine letter volgens spellingregel 16.C
  • [2] eponiem een verwijzing naar Julius Caesar   die in 45 v.Chr. een nieuwe kalender voor het Romeinse rijk invoerde [1] [2]
  • [3] omdat de gebruikte perioden zijn gebaseerd op de juliaanse tijdrekening
    Het verhaal dat de bedenker, de 16e-eeuwse Franse humanist J.J. Scaliger   het naar zijn vader (Julius Scaliger) zou hebben genoemd, is niet wat de bedenker daarover zelf heeft verklaard. [3]
  • [4] eponiem afgeleid van  Juliaan en  met het achtervoegsel -s, geschreven met een kleine letter volgens spellingregel 16.C
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen juliaans juliaanser juliaanst
verbogen juliaanse juliaansere juliaanste
partitief juliaans juliaansers -

juliaans

  1. (geschiedenis) van of met betrekking tot Julius Caesar
  2. (tijdrekening) volgens de kalender die Julius Caesar invoerde
    Deze kalender werd in Europa gebruikt tot de aanpassingen volgens de gregoriaanse kalender.
  3. (astronomie) (informatica) volgens een stelsel waarin elke tijdstip wordt uitgedrukt als het aantal dagen vanaf het begin van een zeer lange periode
    Oorspronkelijk gaat het om een periode die op om 12.00 uur UTC op 1 januari 4713 v.Chr. begint, maar de benaming wordt soms ook gebruikt voor stelsels waarin een latere beginmoment wordt gebruikt.
  4. van of met betrekking tot Juliaan
63 % van de Nederlanders;
82 % van de Vlamingen.[4]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. juliaans op website: Etymologiebank.nl
  3. Iulianam vocauimus: quia ad annum Iulianum accomodata’   Weblink bron Gearchiveerde versie
    Julius Scaliger
    “Opus de Emendatione Temporum. deel V” (1629), Typis Roverianis, Cologny
  4.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be