juge

Frans

Uitspraak

• Geluid:  juge    (hulp, bestand)

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
juge	le juge	juges	les juges

Zelfstandig naamwoord

juge m

1. (juridisch) rechter, iemand die ambthalve rechtspreekt

Afgeleide begrippen

• jugement, juge d'instruction

Verwante begrippen

• arbitre, arrêt, avocat, droit, juriste, jury, magistrat, magistrature

Werkwoord

vervoeging van
juger

juge

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van juger
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van juger
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van juger

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˡjʉːɡə/

Woordafbreking

• ju·ge

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse woord ljúga, via het Noorse woord ljuge.

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
juge	juger	jugde	jugd
Klasse 3 zwak

Werkwoord

juge

1. liegen

   «Jeg har bare jugd, jugd og jugd.»

   Ik heb louter gelogen, gelogen en gelogen.

2. een fout beeld van de realiteit geven.

Schrijfwijzen

• ljuge

Synoniemen

• lyge, lyve

Verwijzingen

• Språknytt 1/2009, 10 maart 2009 (in het Noors)