• is·brann
  • Samenstelling van de Noorse zelfstandige naamwoorden is en brann
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   isbrann     isbrannen     isbranner     isbrannene  
genitief   isbranns     isbrannens     isbranners     isbrannenes  

isbrann, m

  1. (plantkunde) schade aan sprieten en wortels van gras op weiden of gazons die tijdens de lente nog onder een dunne ijslaag liggen waar het zonlicht doorheen schijnt: hierdoor proberen de grassprieten te ademen terwijl ijs en water toevoer van lucht verhinderen zodat het gras stikt


  • is·brann
  • Samenstelling van de Nynorske zelfstandige naamwoorden is en brann
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   isbrann     isbrannen     isbrannar     isbrannane  

isbrann, m

  1. (plantkunde) schade aan sprieten en wortels van gras op weiden of gazons die tijdens de lente nog onder een dunne ijslaag liggen waar het zonlicht doorheen schijnt: hierdoor proberen de grassprieten te ademen terwijl ijs en water toevoer van lucht verhinderen zodat het gras stikt