isbrann
- is·brann
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | isbrann | isbrannen | isbranner | isbrannene |
genitief | isbranns | isbrannens | isbranners | isbrannenes |
isbrann, m
- (plantkunde) schade aan sprieten en wortels van gras op weiden of gazons die tijdens de lente nog onder een dunne ijslaag liggen waar het zonlicht doorheen schijnt: hierdoor proberen de grassprieten te ademen terwijl ijs en water toevoer van lucht verhinderen zodat het gras stikt
- is·brann
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | isbrann | isbrannen | isbrannar | isbrannane |
isbrann, m
- (plantkunde) schade aan sprieten en wortels van gras op weiden of gazons die tijdens de lente nog onder een dunne ijslaag liggen waar het zonlicht doorheen schijnt: hierdoor proberen de grassprieten te ademen terwijl ijs en water toevoer van lucht verhinderen zodat het gras stikt