intrigante
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: intrigante (hulp, bestand)
- IPA: / ɪntriˈɣɑntə / (4 lettergrepen)
Woordafbreking
- in·tri·gan·te
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van intrigante zn met het achtervoegsel -e [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | intrigante | intrigantes |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de intrigante v
- vrouw die stiekem haar doel probeert te bereiken door te beïnvloeden hoe anderen over elkaar denken
- ▸ Zij is de echtgenote die omziet in liefde en begrip, terwijl Martha de onvermurwbare poortwachter is die haar man afzondert van de buitenwereld, zelfs zoveel mogelijk van zijn kinderen. Martha wordt ook min of meer als een intrigante afgeschilderd, die Updike vanwege zijn roem heeft afgetroggeld van Mary; Mary trouwde Updike toen hij nog onbekend was.[2]
Gangbaarheid
- Het woord intrigante staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Weblink bron Frits Abrahams“Gedeelde as” (12 september 2014) op nrc.nl
Spaans
Uitspraak
Woordafbreking
- in·tri·gan·te
enkelvoud | meervoud |
---|---|
intrigante | intrigantes |
Zelfstandig naamwoord
Verwante begrippen
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
mannelijk | intrigante | intrigantes |
vrouwelijk | intrigante | intrigantes |
Bijvoeglijk naamwoord
intrigante
Verwijzingen
- intrigante in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española