• in·tri·gan·tes

de intrigantesmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord intrigante
     Het beeld van de Perzische vrouwen als machtige intrigantes, en paradoxaal genoeg ook ‘in de harem’ opgesloten vrouwen, is afkomstig van Herodotus.[1]
  1.   Weblink bron
    Nienke Beintema
    “Razendsnel spijkerschrift” (19 september 2009) op nrc.nl