henke
- hen·ke
vervoeging tegenwoordige tijd, aantonende wijs, bedrijvende vorm hele vervoeging zie henke/vervoeging | ||||
---|---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
henke | |||
verleden tijd |
(er) hot ghenkt | |||
voltooid deelwoord |
ghenkt | |||
enkelvoud | meervoud | |||
1e persoon | ich | henk | mir / mer | henke |
2e persoon | du | henkscht | dihr / der dihr / der dihr / der ihr / er ihr / er nihr / ner |
henkt henke henket henke henke henke |
3e persoon | er | henkt | sie | henke |
sie | henkt | |||
es | henkt |
henke
- hangen
- vasthouden aan
- der Kopp henke
neerslachtig zijn
zich voor iets schamen
zich voor iets schamen
- es Maul henke
* Duits:
- henke:
- [1]: hängen ww
- [2]: festhalten an ww
- der Kopp henke:
- niedergeschlagen sein; sich schämen
- es Maul henke:
* Engels: