mokken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mokken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• mok·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘pruilen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1599

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
mokken	mokte	gemokt
zwak -t	volledig

Werkwoord

mokken

1. inergatief merkbaar ergens gefrustreerd over zijn

   • Hij mokte nog lang over het onrecht dat hem naar zijn mening was aangedaan. 

2. inergatief slechtgehumeurd zijn

Vertalingen

    1. merkbaar ergens gefrustreerd over zijn   

Duits: schmollen (de)

Zelfstandig naamwoord

de mokken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord mok

Gangbaarheid

• Het woord mokken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mokken" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.