hebûn v

  1. eigendom, bezit
persoon tegenwoordig verleden toekomend
ez heme hebûm dê hebim
tu heyî hebûyî dê hebî
ew heye hebû dê hebe
em hene hebûn dê hebin
hûn hene hebûn dê hebin
ew hene hebûn dê hebin

hebûn

  1. bestaan, zijn
  2. hebben, bezitten
    Vaak in ergatieve constructie: Min / te / - / me / we / wan çend tişt hene.
    (lett.: aan mij, jou etc. zijn enige zaken): ik, jij enz. hebben enige zaken.